به گزارش اداره روابط عمومی و اطلاع رسانی شهرداری صدرا: سازمان فرهنگی، اجتماعی، ورزشی شهرداری صدرا در آئینی به مناسبت ۱۴ تیر و روز شهرداری و دهیاری ها، از سه عنوان کتاب در حوزه تعهدات حقوقی در حفاظت از محیط زیست، مقابله با کرونا ویروس و اساسی گرایی در قانون اساسی که توسط مشاور حقوقی شهرداری صدرا تألیف شده؛ رونمایی کرد.

فرج زاده رئیس سازمان فرهنگی، اجتماعی، ورزشی شهرداری صدرا با اشاره به اهمیت کتاب و توسعه فرهنگ کتابخوانی اظهار داشت: بنیه علمی جوامع مختلف در انتشار دانایی از طریق معرفی نیازهای بشری استحکام می یابد و کتاب مهمترین ابزار این تحول اساسی در جوامع است.

دبیر جشنواره پایتختی کتاب شهر صدرا ضمن تشکر از همت دکتر رضایی که علاوه بر داشتن کرسی تدریس در دانشگاه؛ در دو سال گذشته در کنار شهرداری به دفاع از حقوق شهروندان این شهر در محاکم قضایی پرداختند؛ گفت: موضوع تعهدات دولتها در حفاظت از محیط زیست و مقابله با ویروس کرونا از مباحث حساس و مورد نیاز همه آحاد جامعه و مبتلابه شهر صدراست که امیدواریم این کتاب ها، علاوه بر تقویت هرچه بیشتر بنیه علمی شهرداری و کارکنان آن؛ بتواند در سطح ملی مؤثر باشد.

دکتر احمد رضا رضایی مشاور حقوقی شهرداری صدرا و مدرس دانشگاه نیز در معرفی این کتابها گفت: مبحث اساسی کتاب « تعهد دولتها در مقابله با کرونا ویروس مطابق اسناد بین المللی و حقوق داخلی» که در کتاب حاضر مطرح و مورد بررسی قرار گرفته، این است که تعهدات دولت ها در قبال شهروندان در مواجهه با ویروس کرونا  و مبنای این تعهدات چیست، اسناد بین‌المللی حاکم بر این تعهدات کدام است و رویکرد کشورهای مختلف با نظام های سیاسی متفاوت در این خصوص چگونه بوده است؟ کتاب حاضر درصدد بررسی و پاسخ به مباحث مورد اشاره است.

مباحث کتاب«تعهدات دولت در حفاظت از محیط زیست در پرتو دیوان عدالت اداری» به بررسی این سوالات اساسی اختصاص یافته است که  که اساسا دولت چه مسئولیتی در قبال حفاظت از محیط زیست دارد؟ چه کسانی سمت طرح شکایت علیه دولت در خصوص خسارت‌های زیست‌محیطی دارند؟ بر اساس قوانین موجود، مردم چگونه می‌توانند  علیه دولت به خاطر خسارت‌های زیست‌محیطی طرح دعوا نمایند؟ آیا سازمان‌های غیردولتی می‌توانند در خصوص خسارت‌های زیست‌محیطی دولت نزد دیوان عدالت طرح دعوا نمایند؟ رویکرد و رویه دیوان عدالت اداری نسبت به دعاوی زیست‌محیطی علیه دولت چگونه بوده است؟

آنچه در کتاب «اساسی گرایی در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران» مورد بررسی قرار گرفته این است که اساسی‌سازی حقوق بنیادین در قانون اساسی ایران چه جایگاهی دارد؟ به عبارتی اساسی‌سازی در قانون اساسی ایران تا چه اندازه مورد توجه قرار گرفته است؟